Wierność w małych rzeczach

Wielu ludzi chce w jakiś sposób zasłużyć się Bogu, ale są nieuczciwi, niewierni, nieczyści i nieżyczliwi w małych rzeczach. Kiedy widzi On, że ludzie postępują nieprawie w pozornie błachych kwestiach, nie powierza im większych, ani nie daje im żadnych łask. Dlatego tacy ludzie pozostają w ciemnościach.

Ewangelia wg św. Mateusza 25:23 - „Rzekł mu pan jego: Dobrzeć, sługo dobry i wierny! Ponieważ byłeś wiernym nad małym, nad wielkim cię postawię: wejdź do wesela pana twego.”

W 1 księdze Samuela Bóg wybiera następcę na miejsce króla Saula. Czytamy:

1 Księga Samuela 13:14 - „A teraz panowanie twoje nie ostoi się. Pan wyszukał sobie człowieka według swego serca: ustanowił go Pan wodzem swego ludu, nie zachowałeś bowiem tego, co ci Pan polecił.”

Samuelowi powiedziano, że Bóg wybrał kogoś spośród synów Jessego.

Kiedy prorok Samuel spojrzał na syna Jessego, Eliaba, błędnie pomyślał:

1 Księga Samuela 16:6-7  - „Zapewne ten jest pomazańcem Pana. Ale Pan rzekł do Samuela: Nie patrz na jego wygląd i na jego wysoki wzrost; nie uważam go za godnego, albowiem Bóg nie patrzy na to, na co patrzy człowiek. Człowiek patrzy na to, co jest przed oczyma, ale Pan patrzy na serce.”

Księga Psalmów 33:13-15 - „Pan spogląda z nieba, Widzi wszystkich ludzi... On, który spogląda na wszystkie czyny ich.”

Księga Hioba 34:21 - „Bo jego oczy patrzą na drogi człowieka i On widzi wszystkie jego kroki.”

Spośród wszystkich mieszkańców Izraela Pan spojrzał w dół i ujrzał Dawida na polach. Wiedział, że intencją Dawida było przede wszystkim posłuszeństwo Panu. Zabrał więc Dawida z ostatniego miejsca w domu ojca jego i uczynił go królem nad Izraelem.

2 Księga Samuela 7:8 - „Tak mówi Pan Zastępów: Ja wziąłem cię z pastwiska od trzody, abyś był księciem nad moim ludem, nad Izraelem.”

Nawet jeśli nigdy to nie zostanie rozpoznane przez ludzi na ziemi, jeśli ktoś z prawdziwą wiarą jest wierny Bogu i wypełnia swój stan w życiu z właściwą intencją, Bóg oczywiście zauważa to. Daje tej osobie ważne łaski teraz i nagrodę w swoim czasie.

Ewangelia wg św. Mateusza 20:16 - „Tak będą ostatni pierwszymi, a pierwsi ostatnimi.”

Jedynym rzeczą, które ostatecznie się liczy, jest coram Deo – czyli nasze postępowanie widziane przez Boga.

Powodem, dla którego Bóg pozostawia tak wielu w różnym stopniu zaślepienia, herezji lub grzechu jest to, że są nieuczciwi, niewierni, niesprawiedliwi lub skompromitowani w swoich drobnych działalnościach, interesach itp.

Poza oczywistymi grzechami śmiertelnymi, przykładami takiej niewierności w mniejszych sprawach są: 

nieuczciwość w argumentacji, aprobowanie niewłaściwych zachowań ludzi, zaniechanie ewangelizacji, kiedy należy wyolbrzymianie rzeczy o ludziach, których się nie lubi, niedotrzymywanie słowa, fałszowanie faktów, promowanie niewłaściwej muzyki lub rozrywki, niewypełnianie podstawowych obowiązków stanu takich jak właściwe wychowanie lub dyscyplinowanie dzieci itp.

Te i wiele innych uchybień są powodem dla którego Bóg wstrzymuje łaski dla ludzi.  A niektóre z tych rzeczy, oczywiście można określić mianem większych, w zależności od specyfiki danego przypadku.

Ewangelia wg św. Mateusza 12:36-37 - „A powiadam wam, że z każdego nieużytecznego słowa, które ludzie wypowiedzą, zdadzą sprawę w dzień sądu. Albowiem na podstawie słów twoich będziesz usprawiedliwiony i na podstawie słów twoich będziesz potępiony.”

Św. Cyryl Jerozolimski, Wykład katechetyczny 1, #3, IV wiek:
„Jeśli ktoś ukrywa obłudę nawet w skrytości, Bóg odrzuca tego człowieka jako niezdolnego do prawdziwej służby. Kto jednak zostanie uznany za godnego, temu Bóg chętnie udziela swojej łaski. Rzeczy świętych nie daje psom; ale gdzie dostrzega dobre sumienie, tam daje cudowną i zbawczą pieczęć, przed którą drżą demony, a którą rozpoznają aniołowie.”

Bóg wie, czyją intencją jest podobać się Jemu, a kto ma inny plan. Sprzeciwia się tym, których pragnieniem jest podobać się ludziom lub światu.

Nie ma znaczenia, czy ktoś jest popularny, ma wpływ na wielu ludzi lub spędza dużo czasu na wysiłkach rzekomo dla Boga, jeśli brakuje odpowiedniej motywacji lub czystej intencji.

W takim przypadku osoba jest przeciwnikiem woli Bożej i nie otrzyma nagrody.

Św. Alfons z Liguori:
„W ocenie ludzi wartość czynu wzrasta proporcjonalnie do czasu poświęconego na jego wykonanie; natomiast przed Bogiem wartość czynu wzrasta proporcjonalnie do czystości intencji, z jaką jest wykonywany.  Jak bowiem pisze w Piśmie Świętym, ludzie patrzą tylko na zewnętrzne czyny, podczas gdy Bóg patrzy na serce.”

Św. Benedykt, Święta reguła: 
„Pierwszy stopień pokory polega więc na tym, że człowiek ma zawsze przed oczyma bojaźń Bożą, stroniąc od wszelkiego zapomnienia i że stale ma na uwadze wszystko, co Bóg nakazał, że zawsze rozważa w myślach, jakie mąki są przygotowane dla tych, którzy gardzą Bogiem, oraz jaka nagroda czeka dla tych, którzy się go boją.”