Godne uwagi herezje i schizma Antypapieża Franciszka z „prawosławnymi” z lutego 2016 r.

Kościoły „prawosławne” odrzucają papiestwo, 13 ostatnich soborów Kościoła katolickiego, zezwalają na rozwody i „ponowne małżeństwo”, a wiele z nich odrzuca Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny.  Wschodni schizmatycy (czyli tzw. „prawosławni”) również odrzucają katolicki dogmat, że Duch Święty pochodzi od Ojca i Syna.  Wierzą oni jedynie, że Duch Święty pochodzi od Ojca; nie wierzą, że Duch Święty pochodzi od Ojca i Syna (Filioque).  Mając na uwadze te fakty, rozważ poniższy zbiór skandalicznych herezji, które Franciszek wypowiedział na temat heretyckich i schizmatyckich "prawosławnych" z jednego tylko miesiąca - lutego 2016 roku.

Przemówienie Franciszka z 29 lutego 2016 r. do Abuna Matthiasa I – „patriarchy” etiopskiego „prawosławnego” „Kościoła” Tewahedo:

„Wasza Świątobliwość,

Drodzy Bracia w Chrystusie,

Jest to radość i chwila łaski, że mogę powitać was wszystkich tu obecnych. Z sympatią pozdrawiam Waszą Świątobliwość i dostojnych członków delegacji. Dziękuję wam za słowa przyjaźni i duchowej bliskości. Za waszym pośrednictwem przesyłam serdeczne pozdrowienia biskupom, duchownym i całej rodzinie Etiopskiego Kościoła Ortodoksyjnego Tewahedo na całym świecie... Wizyta Waszej Świątobliwości umacnia braterskie więzi, które już łączą nasze Kościoły... Od 2004 r. Kościół katolicki i Wschodnie Kościoły Prawosławne pracują wspólnie nad pogłębieniem komunii poprzez dialog teologiczny prowadzony przez Wspólną Komisję Międzynarodową. Z radością odnotowujemy coraz większy udział etiopskiego ortodoksyjnego Kościoła Tewahedo w tym dialogu. Przez lata Komisja badała fundamentalną koncepcję Kościoła jako komunii... przekonaliśmy się, że mamy prawie wszystko wspólne... Jesteśmy zjednoczeni na mocy naszego Chrztu, który uczynił nas członkami jednego Ciała Chrystusa... Jesteśmy braćmi i siostrami w Chrystusie... Tak jak w pierwotnym Kościele przelanie krwi męczenników stało się zalążkiem nowych chrześcijan, tak dzisiaj krew wielu męczenników wszystkich Kościołów stała się zalążkiem jedności chrześcijan. Męczennicy i święci wszystkich tradycji kościelnych są już jednym w Chrystusie. Ich imiona są wpisane w jedno martyrologium Kościoła Bożego. Ekumenizm męczenników jest dla nas, tu i teraz, wezwaniem do podążania drogą coraz większej jedności. Od początku wasz Kościół był Kościołem męczenników... Jestem pewien gotowości Kościoła katolickiego w Etiopii do współpracy z prawosławnym Kościołem Tewahedo, któremu Wasza Świątobliwość przewodniczy... Módlmy się za siebie nawzajem, wzywając opieki męczenników i świętych nad wszystkimi wiernymi powierzonymi naszej pasterskiej trosce. Niech Duch Święty nadal nas oświeca i kieruje nasze kroki ku zgodzie i pokojowi... Wasza Świątobliwość, niech Bóg Wszechmogący obficie błogosławi Waszą posługę w służbie umiłowanego ludu Etiopskiego Kościoła Prawosławnego Tewahedo.”.[1]

Jaki heretyk w kółko nazywa przywódcę heretyckiej i schizmatyckiej sekty „Świętością”?  Odpowiedź: niekatolicki antypapież sekty Vaticanum II.  Kościół katolicki nie ma komunii z niekatolickimi „kościołami”, ale Franciszek mówi, że jego „Kościół” ma.  Franciszek mówi, że niekatolicy weszli do Kościoła katolickiego przez swój chrzest, i że są „członkami jednego Ciała Chrystusa”.  To jest całkowicie heretyckie.  W całej historii prawdziwi papieże nauczali, że do prawdziwego Kościoła wchodzi się przez prawdziwą wiarę i chrzest, a ochrzczeni heretycy i schizmatycy (tacy jak protestanci i „prawosławni”) są oddzieleni od Ciała Chrystusa.  Franciszek ponownie głosi jedną ze swoich ulubionych herezji: że niekatolickie sekty mają męczenników i świętych.  Mówi nawet, że sekta „prawosławna” „była Kościołem męczenników”.  Oczywiście, Kościół katolicki nieomylnie naucza czegoś przeciwnego.  Naucza, że jest zero niekatolickich męczenników i świętych.  Franciszek prosi następnie o modlitwę za przywódcę schizmatyków.  Mówi, że „wierni” zostali powierzeni przez Boga schizmatyckiemu przywódcy.  Franciszek kończy prosząc Boga o „obfite błogosławieństwo” dla „posługi” schizmatyckiego Kościoła niekatolickiego.  Cóż to za heretyk!

Wspólna deklaracja Franciszka z 12 lutego 2016 r. z „prawosławnym patriarchą” Cyrylem z Moskwy:

„3. Spotykając się z dala od zadawnionych sporów 'Starego Świata', ze szczególnym poczuciem pilności doświadczamy potrzeby wspólnej pracy katolików i prawosławnych, którzy są powołani, z łagodnością i szacunkiem, do dawania światu wyjaśnienia nadziei w nas (por. 1 P 3,15).”

„7) W naszym postanowieniu podjęcia wszystkiego, co jest konieczne do przezwyciężenia odziedziczonych rozbieżności historycznych, pragniemy połączyć nasze wysiłki, aby dać świadectwo Ewangelii Chrystusa i wspólnego dziedzictwa Kościoła pierwszego tysiąclecia, odpowiadając wspólnie na wyzwania współczesnego świata. Prawosławni i katolicy muszą nauczyć się dawać jednomyślne świadectwo w tych sferach, w których jest to możliwe i konieczne. Cywilizacja ludzka weszła w okres epokowych zmian. Nasze chrześcijańskie sumienie i nasza duszpasterska odpowiedzialność zmuszają nas do tego, by nie pozostawać biernym wobec wyzwań wymagających wspólnej odpowiedzi.”

Komentarz: Tutaj Franciszek naucza, że katolicy i „prawosławni” dzielą się pracą w szerzeniu Ewangelii.  Jest to kolejna wskazówka, że Franciszek wierzy, że zarówno katolicy jak i „prawosławni” są częścią jednego prawdziwego Kościoła.

„12. Chylimy czoła przed męczeństwem tych, którzy za cenę własnego życia dali świadectwo prawdzie Ewangelii, woląc śmierć od zaparcia się Chrystusa. Wierzymy, że ci męczennicy naszych czasów, należący do różnych Kościołów, ale połączeni wspólnym cierpieniem, są zadatkiem jedności chrześcijan...”

Komentarz: W #12 Franciszek promuje heretycką ideę, że istnieją „prawosławni” święci i męczennicy.

„13. Dialog międzyreligijny jest niezbędny w naszych niepokojących czasach. Różnice w rozumieniu prawd religijnych nie mogą utrudniać ludziom różnych wyznań życia w pokoju i harmonii. W naszym obecnym kontekście na przywódcach religijnych spoczywa szczególna odpowiedzialność za wychowanie swoich wiernych w duchu poszanowania przekonań osób należących do innych tradycji religijnych...”

Komentarz: W #13 Franciszek deklaruje, że przywódcy różnych religii mają „szczególną odpowiedzialność” za wychowanie swoich wyznawców w duchu szacunku dla fałszywych przekonań religijnych innych.  To jest apostazja.

„14... Prawosławni i katolicy często pracują obok siebie. Dając świadectwo wartościom Ewangelii, zaświadczają o istnieniu wspólnych duchowych podstaw ludzkiego współżycia.”

„19. Rodzina jest naturalnym centrum życia ludzkiego i społeczeństwa. Jesteśmy zaniepokojeni kryzysem rodziny w wielu krajach. Prawosławni i katolicy podzielają tę samą koncepcję rodziny i są powołani do dawania świadectwa, że jest ona drogą świętości, świadczącą o wierności małżonków we wzajemnym współdziałaniu ...”

Komentarz: W #19 mówi on, że „katolicy” i „prawosławni” mają takie same poglądy na temat rodziny.  Jednak „prawosławni” dopuszczają rozwód i „ponowne małżeństwo”.

„24. Prawosławni i katolicy są zjednoczeni nie tylko przez wspólną Tradycję Kościoła pierwszego tysiąclecia, ale także przez misję głoszenia Ewangelii Chrystusa w dzisiejszym świecie. Misja ta zakłada wzajemny szacunek dla członków wspólnot chrześcijańskich i wyklucza wszelkie formy prozelityzmu.  Nie jesteśmy konkurentami, lecz braćmi, i ta koncepcja winna przyświecać wszystkim naszym wzajemnym działaniom, jak również tym skierowanym do świata zewnętrznego …”

Uwagi: W #24 Franciszek promuje heretycki pomysł, że schizmatyccy „prawosławni” mają „misję głoszenia Ewangelii Chrystusa w dzisiejszym świecie”.  Tylko katolicy mają misję głoszenia światu; ci w fałszywym kościele nie mają żadnej misji.  Franciszek następnie (po raz kolejny) potępia „wszelkie formy prozelityzmu”.  Oznacza to, że wyklucza jakiekolwiek wysiłki mające na celu próbę nawrócenia niekatolików na wiarę katolicką.

„25. Mamy nadzieję, że nasze spotkanie może przyczynić się również do pojednania wszędzie tam, gdzie istnieją napięcia między grekokatolikami a prawosławnymi. Jest dziś jasne, że dotychczasowa metoda 'uniatyzmu', rozumiana jako zjednoczenie jednej wspólnoty z drugą, oddzielając ją od jej Kościoła, nie jest drogą do przywrócenia jedności...”.

Komentarz: W #25 Franciszek heretyk naucza następnie przeciwieństwa tego, czego nauczali papieże w całej historii katolickiej.  Franciszek naucza, że opuszczenie przez „prawosławnych” ich schizmatyckiej i heretyckiej sekty i przejście do Kościoła katolickiego (uniatyzm) nie jest sposobem na ustanowienie jedności.  Jedność już (i tylko) istnieje wewnątrz Kościoła katolickiego.  Jednym z czterech znaków Kościoła katolickiego (jeden, święty, katolicki i apostolski) jest jego jedność lub jedność.  Ponieważ jednak sekta Franciszka nie jest prawdziwym Kościołem, brakuje jej jedności.  Szuka ona jedności z heretykami, którzy odrzucają dogmaty wiary.

Papież Pius XI, Mortalium Animos (#10), 6 stycznia 1928 r: „... zjednoczenie chrześcijan może być promowane jedynie poprzez wspieranie powrotu do jednego prawdziwego Kościoła Chrystusowego tych, którzy są od niego odłączeni...”.

„27. Jest naszą nadzieją, że schizma między prawosławnymi wiernymi na Ukrainie może być przezwyciężona poprzez istniejące normy kanoniczne, że wszyscy prawosławni chrześcijanie Ukrainy mogą żyć w pokoju i harmonii, a wspólnoty katolickie w tym kraju mogą się do tego przyczynić, w taki sposób, że nasze chrześcijańskie braterstwo może być coraz bardziej widoczne.”

Komentarz: W #27 Franciszek wzywa schizmatyckie „Kościoły” do pozostania w jedności w ich schizmie i herezji.

„28. We współczesnym świecie, który jest zarówno wielopostaciowy, jak i zjednoczony wspólnym przeznaczeniem, katolicy i prawosławni są wezwani do braterskiej współpracy w głoszeniu Dobrej Nowiny o zbawieniu, do wspólnego świadczenia o moralnej godności i autentycznej wolności osoby, 'aby świat uwierzył' (J 17,21)... Wiele w przyszłości ludzkości będzie zależało od naszej zdolności do dawania wspólnego świadectwa Ducha Prawdy w tych trudnych czasach.”

Uwagi: W #28 Franciszek wzywa „katolików” i „prawosławnych” do „wspólnej pracy” w „głoszeniu Dobrej Nowiny o zbawieniu” i „wspólnego świadectwa Ducha Prawdy”.  Franciszek wyraźnie uczy, że zarówno „katolicyzm” jak i „prawosławie” prowadzą ludzi do wiecznego zbawienia.  Jest to wyraźne zaprzeczenie katolickiego dogmatu, że poza Kościołem katolickim nie ma zbawienia.

„29. Niech nasze odważne świadectwo Bożej prawdy i Dobrej Nowiny o zbawieniu będzie trwałe...

BISHOP OF ROME

PAPIEŻ KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO

PATRIARCHA MOSKIEWSKI

I WSZYSTKICH ROSJI

12 lutego 2016, Hawana, Kuba”[2]

W #29 Franciszek identyfikuje heretyckich i schizmatyckich „prawosławnych” jako odważnych świadków Bożej Prawdy.  Jest to całkowicie heretyckie.

Słowa Franciszka z 12 lutego 2016 roku do dziennikarzy po spotkaniu i podpisaniu Wspólnej Deklaracji z „Patriarchą” Kiryłem:

„Po drugie, z patriarchą Kiryłem. To była rozmowa między braćmi. Omówiliśmy jasne punkty, które dotyczyły nas obu, z całą szczerością. Czułem, że stoję przed bratem, a on powiedział mi to samo. Byliśmy dwoma biskupami, którzy mówili o stanie swoich Kościołów... Powiem wam, że naprawdę czułem wewnętrzną radość, która pochodziła od Pana. On mówił swobodnie i ja mówiłem swobodnie. Czuło się tę radość... Potem podpisaliśmy Deklarację, którą macie w rękach... To nie jest Deklaracja polityczna ani socjologiczna, to Deklaracja duszpasterska... Jest duszpasterska; dwóch biskupów, którzy spotkali się razem z troskami duszpasterskimi. I jestem bardzo szczęśliwy”.[3]

Franciszek wyraźnie wierzy, że schizmatycki przywódca Cyryl jest biskupem i przywódcą prawdziwego Kościoła.  Franciszek wyraźnie wierzy, że schizmatycki przywódca jest na drodze do nieba.  Franciszek nazywa swoją skandaliczną wspólną deklarację ze schizmatykiem „deklaracją duszpasterską”.

Odpowiedzi Franciszka z 17 lutego 2016 r. na pytania dziennikarzy podczas lotu powrotnego do Rzymu z podróży do Meksyku:

„Jean-Louis de la Vaissière z »France Presse« mówił o spotkaniu papieża z rosyjskim patriarchą Cyrylem, o Wspólnej deklaracji i o tym, że grekokatolicy na Ukrainie czują się zdradzeni. Dziennikarz zapytał następnie papieża, czy patriarcha zaprosił go do Moskwy lub czy mógłby rozważyć wyjazd na Kretę na Sobór Panprawosławny.”

Franciszek: „Zacznę od tego ostatniego. Będę obecny w duchu i poprzez przesłanie. Chciałbym pojechać, aby ich pozdrowić na Soborze Panprawosławnym: są braćmi, ale muszę zachować szacunek. Wiem, że chcieliby zaprosić obserwatorów katolickich, a to jest piękny most. Będę tam, za obserwatorami katolickimi, modląc się z najgłębszą nadzieją, że prawosławni mogą iść do przodu, do przodu, bo są braćmi, a ich biskupi są biskupami jak my. Potem Kirył. Mój brat. Całowaliśmy się i obejmowaliśmy... Przez dwie godziny rozmawialiśmy jak bracia...”.[4]

Komentarz: Franciszek mówi, że chciałby pojechać na schizmatycki sobór „prawosławny”, ale „musi mieć szacunek” dla heretyków i schizmatyków.  Franciszek ma nadzieję, że schizmatycy i ich schizmatycki sobór „idą do przodu, do przodu”.  Franciszek mówi, że biskupi schizmatycy „są biskupami jak my”.  Jasnym znaczeniem tego stwierdzenia jest to, że są oni biskupami tego samego Kościoła.  To jest więcej herezji i schizmy ze strony antypapieża Franciszka.

Przypisy:

[1] L’Osservatore Romano, March 4, 2016, p. 4.

[2] L’Osservatore Romano, February 19, 2016, pp. 12-14.

[3] L’Osservatore Romano, February 19, 2016, p. 3.

[4] L’Osservatore Romano, February 26, 2016, p. 8.