Obiekcja 17: Kodeksy Prawa Kanonicznego z 1917 i 1983 roku, nauczają, że do utraty urzędu na wskutek herezji wymagana jest deklaracja.

Chris Ferrara, „A Challenge to the Sedevacantist Enterprise, Part II”, The Remnant, 30 listopada 2005, str. 18: „Rzeczywiście, oba kodeksy kanoniczne z 1917 i 1983 roku, stanowią, że nikt nie może domagać się, że urząd kościelny został utracony na wskutek herezji, chyba że zostało to ustanowione przez deklarację kompetentnej władzy.”[1]

Odpowiedź: To jest po prostu nieprawda. Heretycki i nieważny Kodeks z 1983 roku antypapieża Jana Pawła II stwierdza, że taka deklaracja jest konieczna w kanonie 194 § 2. Ale Kodeks z 1917 roku tak nie stwierdza. W Kodeksie z 1917 roku, równoległym kanonem do kanonu 194 jest kanon 188. Kanon 188 Kodeksu z 1917 roku nie zawiera tej klauzuli, ale po prostu deklaruje, że duchowny, który „publicznie odstępuje od katolickiej wiary” (188 § 4), traci tym samym swój urząd „bez jakiekolwiek deklaracji”.

Kanon 188.4, Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917: „Na mocy obowiązującego prawa poprzez milczącą rezygnację, wszystkie urzędy stają się pustymi automatycznie [ipso facto] i to bez jakiejkolwiek deklaracji, jeśli duchowny … (4) publicznie odstępuje od katolickiej wiary.”[2]

Proszę zauważyć, że Kodeks z 1917 roku nie mówi nic o konieczności deklaracji; mówi wprost przeciwnie - „bez jakiejkolwiek deklaracji”! Kiedy porównamy oba kanony, widzimy uderzającą różnicę.

Kanon 194.1-3, Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983: „Mocą samego prawa zostaje usunięty z urzędu kościelnego: … 2 kto publicznie odstąpił od wiary katolickiej lub wspólnoty z Kościołem … Usunięcie, o którym w nn. 2 i 3, tylko wtedy może być urgowane, jeżeli wiadomo, że stwierdziła to kompetentna władza.”[3]

Prawdopodobnie z tego powodu Ferrara nie przytacza żadnego cytatu z Kodeksu z 1917 roku; podaje jedynie odniesienie do Kodeksu z 1983 roku. Tak więc mamy do czynienia z kolejną rażącą nieuczciwością ze strony Ferrary.

Odpowiedzi na najbardziej powszechne obiekcje wobec sedewakantyzmu

Przypisy:

[1] Chris Ferrara, “A Challenge to the Sedevacantist Enterprise, Part II,” The Remnant, Sept. 30, 2005, p. 18.

[2] The 1917 Pio-Benedictine Code of Canon Law, translated by Dr. Edward Von Peters, p. 83.

[3] The Code of Canon Law (1983), A Text and Commentary, Commissioned by the Canon Law Society of America, Edited by James A. Coriden, Thomas J. Green, Donald E. Heintschel, Mahwah, NJ: Paulist Press, 1985, p. 111.
http://www.trybunal.mkw.pl/Kodeks%20Prawa%20Kanonicznego.pdf, str. 26-27
http://www.katolicki.net/ftp/kodeks_prawa_kanonicznego.pdf, str. 23