Biblia naucza, że niewielu jest zbawionych

Niektórzy mogą nie zdawać sobie z tego sprawy, albo w to nie wierzyć, ale Biblia jasno naucza, że niewielu jest zbawionych. W 1 Liście Św. Piotra jest napisane „...sprawiedliwy ledwo zbawion będzie...“

W 13 i 14 wersecie 7. rozdziału Ew. wg Św. Mateusza, Jezus mówi, że droga do Piekła jest szeroka, a droga do Nieba jest wąska i „mało ich jest, którzy ją znajdują“.

Ew. wg św. Łukasza 13:23-24 – „I rzekł Mu ktoś: »Panie, czy mało jest tych, co mają być zbawieni?' On zaś rzekł do nich: 'Usiłujcie wejść przez ciasną bramę; bo powiadam wam, że wielu będzie chciało wejść, a nie będą mogli.«“

Te fragmenty Pisma Świętego wskazują, że, niestety, jedynie niewielka część ludzkości nie spędzi wieczności w niekończącym się ogniu Piekła.

Papież Grzegorz III (739r.): „...jest napisane, że niewielka jest brama i wąska jest droga, która prowadzi do życia.“

W roku 600, papież św. Grzegorz Wielki, mówił na temat niewielkiej liczby zbawionych:

Papież św. Grzegorz Wielki (600r.): „Im więcej jest bezbożnych, tym bardziej musimy ich znosić z cierpliwością; bo na gumnie mało jest ziarna odnoszonego do stodół, ale wysokie są stosy plew spalanych ogniem.“

Odnosząc się do przyszłej II Wojny Światowej, czytamy, że Hiacynta z Fatimy powiedziała co następuje:

„Łucja znalazła Hiacyntę samą, znieruchomiałą i bardzo zamyśloną, spoglądającą na nic. »O czym myślisz Hiacynto?« Hiacynta odpowiedziała: »O wojnie, która nadejdzie. Tak wielu ludzi zginie. I prawie wszyscy z nich pójdą do Piekła.«“ (William Thomas Walsh, Our Lady of Fatima, str. 94)

W wersecie 21 i 22 7. Rozdziału Ew. wg Św.  Mateusza, Jezus mówi, że ci, którzy czynią wolę Jego Ojca będą zbawieni. Jezus później mówi, że, w Dzień Sądu, wielu powie Mu, że prorokowali, wyganiali demony i czynili cuda w Jego imię. Ale Jezus odpowie im:

Ew. wg św. Mateusza 7:23 – „A wtedy wyznam im: żem was nigdy nie znał, odstąpcie ode mnie, którzy czynicie nieprawość.“

W wersetach 19 i 20 10. Rodziału Ew. wg Św. Łukasza, Jezus mówi Jego Apostołom:

„Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po wszelakiej mocy nieprzyjaciela, a nic wam nie zaszkodzi. Wszelako z tego się nie weselcie, że się wam duchy poddają; ale się weselcie, że wasze imiona zapisane są w niebiosach.“

Jezus wskazuje Apostołom, że posiadanie specjalnych mocy nie jest czymś, z czego powinni się radować. Powodem ich wesela powinno być raczej to, że spędzą wieczność w Niebie i nie pójdą do Piekła.

Skoro wszystko przemija, jaka wartość byłaby w tym, że ktoś miał specjalne moce albo mógł czynić wielkie cuda w imię Jezusa, jeśli później, gdy umarł, poszedłby do Piekła na zawsze? Nie miałoby to żadnego znaczenia, gdyż cały ten czas przeminąłby i zniknął, a wieczny terażniejszy stan takiej osoby, byłby stanem bólu, cierpienia, i beznadziejności.

Jeśli ktoś znajduje się w stanie łaski, ma wiarę Katolicką, ewangelizuje i jest prawdziwie oddana Najświętszej Maryi Pannie, taki człowiek może być pewny, że jest na drodze do zbawienia.

Ale poza specjalnym objawieniem od Boga (jak głosi Sobór Trydencki), nie wiemy z absolutną pewnością, że trafimy do Nieba. W związku z tym, powinniśmy pracować nad naszym zbawieniem z bojaźnią i drżeniem, jak mówi św. Paweł w 12 wersecie 2 rodziału Listu do Filipian.

W Ew. Mateusza 24:13, Biblia mówi nam także: „Kto zaś wytrwa aż do końca, ten będzie zbawiony.“