Nowe sakramenty: zmiany w pozostałych sakramentach

„Ci najsprytniejsi wrogowie są przepełnieni i upici goryczą wobec Kościoła, małżonki niepokalanego Baranka, i położyli swoje bezbożne ręce na tym co ma najświętsze. W samym Świętym Miejscu, gdzie ustanowiono Stolicę św. Piotra i Tron Prawdy jako światło świata, wyniosą na tron swoją ohydną bezbożność, z niecnym planem, że kiedy uderzą w Pasterza, rozpierzchną się owce.” (Proroctwo papieża Leona XIII o przyszłej apostazji, 1888)

Poza zmianami unieważniającymi Mszę, ryt święceń kapłańskich i ryt konsekracji biskupiej, jak już omówiliśmy, Paweł VI zmienił ryty wszystkich pozostałych pięciu sakramentów.

CHRZEST

Nowy ryt chrztu został promulgowany dnia 15 maja 1969 roku. Pytania „Czy wyrzekacie się szatana?” oraz „Czy wierzycie …?” są teraz skierowane do „rodziców i chrzestnych”; nie są już skierowane do kandydata do chrztu. W nowym rycie kandydat do chrztu nie jest nawet pytany, czy wierzy.

Nowo ochrzczone dziecko nie otrzymuje już zapalonej świecy - zamiast tego otrzymuje ją rodzic lub chrzestny/a. Również nowo ochrzczone dziecko nie otrzymuje już białej szaty - wspomina się ją tylko symbolicznie. Kandydat do chrztu nie musi już składać ślubu chrzcielnego.

Ponadto, wszystkie egzorcyzmy zostały pominięte w nowym rycie chrztu Pawła VI! Dlaczego ktoś miałby usunąć modlitwy egzorcyzmów? Mimo że w tekstach wspomina się o szatanie, to nie jest on wypędzany.

Wniosek: Tak długo jak osoba chrzcząca w kościele novus ordo polewa wodą i używa niezbędnej formy - „Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” - z intencją (zamiarem) robienia tego co Kościół robi, chrzest jest ważny, pomimo innych kwestii otaczających nowy ryt. Jednakże, te zmiany w rycie chrztu, choć nieistotne dla ważności, ukazują prawdziwy charakteru i intencje tych, którzy urzeczywistnili rewolucję Soboru Watykańskiego II.

BIERZMOWANIE

Nowy ryt bierzmowania został ogłoszony dnia 15 sierpnia 1971 roku. Zmieniono formę i materię. Tradycyjną formą sakramentu bierzmowania jest:

„Znaczę cię znakiem krzyża i umacniam cię krzyżmem zbawienia. W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.”

Nową formą sakramentu bierzmowania w nowym rycie jest:

„N., Przyjmij znamię daru Ducha Świętego.

Jak widzimy, tradycyjna forma bierzmowania została zasadniczo zmieniona. Ta nowa jest tą, która jest używana w rytach wschodnich. Dlaczego Paweł VI miałby zastąpić tradycyjną formę w rycie rzymskim formą rytu wschodniego? Dostrzeżemy znaczenie tej zmiany, gdy spojrzymy na materię bierzmowania, która również została zmieniona. Większość teologów tradycyjnie uważa nakładanie rąk, znaczenie i namaszczenie czoła za bliższą materię bierzmowania, a oliwę z oliwek i balsam, konsekrowane przez biskupa, jako dalszą materię. W nowym rycie bierzmowania Pawła VI nałożenie rąk zostało usunięte, inne oleje roślinne mogą zastąpić oliwę z oliwek, a zamiast balsamu można użyć jakiejkolwiek przyprawy!

W Nowym Testamencie nałożenie rąk było zawsze obecne w bierzmowaniu (Dz 8:17, Dz 19:6). A jednak nie ma nałożenia rąk w nowym rycie bierzmowania. Zostało ono usunięte. Już samo to sprawia, że nowy ryt bierzmowania Pawła VI jest wysoce wątpliwy. Co więcej, we wschodnim rycie bierzmowania, gdy biskup wypowiada słowa, nakłada on swoje ręce, w ten sposób dopełniając formę. Jednakże, w nowym rycie, mimo że używana jest forma wschodniego rytu, słowa nie są dopełnione tym działaniem nałożenia rąk, jak to ma miejsce we wschodnim rycie, co czyni go wysoce wątpliwym.

Wniosek: Biorąc pod uwagę wszystkie zmiany, ważność nowego bierzmowania jest wysoce wątpliwa.

SPOWIEDŹ

Sakrament pokuty został przemieniony w „celebrację pojednania”. Nowy ryt pokuty czy ryt spowiedzi został promulgowany przez Pawła VI dnia 2 grudnia 1973 roku. Istotną formą, konieczną dla ważnie wyświęconego kapłana do udzielenia komuś rozgrzeszenia, są następujące słowa:

„Ja ci odpuszczam twoje grzechy w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.” (Sobór Florencki, „Exultate Deo”, Denzinger 696.)

Może to być dla niektórych zaskoczeniem, ale ta istotna forma nie została zmieniona w nowym rycie pokuty. Niektórzy kapłani novus ordo, nie mówią: „Ja ci odpuszczam twoje grzechy, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”, ale używają nowych form takich jak: „Uwalniam cię od każdej więzi grzechu, której podlegasz” lub innych. Gdyby użyto jednej odmiennych form, spowiedź byłaby wątpliwa.

Jednak, jak już wykazaliśmy, „kapłani” kościołów Novus Ordo/Soboru Watykańskiego II, którzy zostali wyświęceni w nowym rycie święceń (ogłoszonym dnia 18 czerwca 1968 roku), nie są ważnie wyświęceni. To oznacza, że nawet jeśli używają właściwej formuły: „Ja ci odpuszczam twoje grzechy w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”, to jeśli zostali oni wyświęceni w nowym rycie, nie są ważnymi kapłanami i nie ma to znaczenia.

Wniosek: Nowy ryt spowiedzi jest ważny, ale tylko wtedy, gdy ksiądz został wyświęcony w tradycyjnym rycie święceń kapłańskich, przez biskupa konsekrowanego w tradycyjnym rycie konsekracji biskupiej - i jeśli stosuje się do słów: „Ja ci odpuszczam twoje grzechy w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.”

OSTATNIE NAMASZCZENIE

Nowy ryt ostatniego namaszczenia został promulgowany dnia 30 listopada 1972 roku. Nowy ryt ostatniego namaszczenia nazywa się teraz „namaszczenie chorych”, który ma być udzielany osobom poważnie chorym. Unika się terminu „w niebezpieczeństwie śmierci”. Nowy ryt jest bardziej skoncentrowany na wyleczeniu choroby niż na przygotowaniu na godzinę śmierci. Nowa konsekracja oliwy oraz dziękczynienie za oliwę zawierają wiele ustępów na temat fizycznego uzdrowienia. Modlitwę o wyrzucenie szatana usunięto. I nie ma już przywoływania Aniołów, Aniołów Stróży, Matki Bożej oraz św. Józefa.

TRADYCYJNA FORMA OSTATNIEGO NAMASZCZENIA

Tradycyjna forma Ostatniego Namaszczenia jest następująca:

„Przez to święte namaszczenie i swoje najłaskawsze miłosierdzie, niechaj ci Bóg odpuści, cokolwiek przewiniłeś wzrokiem, słuchem, powonieniem, smakiem i mową, dotykiem, krokami.”

NOWA FORMA „NAMASZCZENIA CHORYCH” ( W KOŚCIELE KATOLICKIM NAZYWANYM OSTATNIM NAMASZCZENIE)

Widzimy, że po zmianie nowa forma nabrała znacznie innego akcentu. Akcent kładzie się teraz na uwolnienie od choroby. Fakt, że nowy ryt nazywa się tylko „namaszczeniem chorych” już sugeruje, że główny celem jest fizyczne wyleczenie. W rezultacie nowy ryt jest wielokrotnie udzielany chorym i starszym, którzy nie są zagrożeni śmiercią.

Nowa forma jest również niejednoznaczna gdy udziela się odpuszczenia grzechów. Stara forma wyraźnie wskazywała, że Pan wybacza grzechy przez to namaszczenie. Nowa forma (w wersji angielskiej) mówi „odpuściwszy ci grzechy”, co może oznaczać jakiś czas w przyszłości.

Materia w nowym rycie również została zmieniona. W całej historii Kościoła oliwa z oliwek była materią sakramentu Ostatniego Namaszczenia. Jednak w nowym rycie, zamiast oliwy z oliwek, można użyć dowolnego innego oleju roślinnego. Zamiast sześciu namaszczeń (powieki, uszy, nozdrza, usta, dłonie, stopy), przepisuje się tylko dwa (czoło i ręce).

Zdaniem większości teologów użycie dowolnego oleju roślinnego unieważnia sakrament. Niewiedza, czy materia użyta w nowym rycie jest oliwą z oliwek, jest wystarczająca by wzbudzić wątpliwości.

Wniosek: Nowy ryt ostatniego namaszczenia ma wątpliwą ważność.

MAŁŻEŃSTWO

Nowy ryt małżeństwa został ogłoszony dnia 19 marca 1969 roku. Wraz z nową celebracją małżeństwa, prawie wszystkie modlitwy zostały zmienione. W tradycyjnym rycie małżeństwa nakazano czytanie z Listu do Efezjan (5:22-33) określające podporządkowanie żony mężowi. W nowym rycie można dokonać wyboru jednego z dziesięciu różnych odczytów, z których jeden jest wersetem z Listu do Efezjan, z tą różnicą, że czytanie w szczególności pomija wiersze odnoszące się do podporządkowania żony mężowi! Podczas zadawania pytań panu młodemu i pannie młodej o ich zaangażowaniu w prowadzenie prawdziwego chrześcijańskiego małżeństwa, nie pyta się ich oddzielnie, lecz razem.

Zmieniono małżeńskie błogosławieństwo; zmieniono sformułowanie. Ponadto, małżeństwa mieszane są obecnie powszechne, z których wiele jest nieważnych.

Pomimo tych problemów, forma i materia sakramentu małżeństwa nie mogą zostać zmienione, ponieważ materia składa się z osób zawierających związek małżeński, a formą jest ich obopólna zgoda. Jednak zmiany w rycie sakramentu małżeństwa ukazują ponownie charakter i intencję (zamiar) tych, którzy urzeczywistnili rewolucję Soboru Watykańskiego II.

Wniosek: Nowy ryt małżeństwa jest ważny, ale tradycyjnemu katolikowi nie wolno zawrzeć związku małżeńskiego zgodnie z nowym rytem. Wiele małżeństw mieszanych, które dopuszczono, jest nieważnych. Nowy ryt małżeństwa nie przywołuje Boga, służy raczej zdeprawowaniu katolickich nauk oraz do narzucenia parze małżonków fałszywej koncepcji na związek małżeński. Ponieważ kapłan jest świadkiem Kościoła, katolik nie powinien zawierać związku małżeńskiego przed żadnym kapłanem, nawet ważnie wyświęconym, który nie jest w 100% katolikiem.