Niewiarygodne herezje Benedykta XVI na temat „prawosławnych”: naucza, że schizma jest świętością

Przeczytaj więcej o ostatnich herezjach Benedykta XVI

List Benedykta XVI z 14 listopada 2012 roku do "nowo wybranego Patriarchy Koptyjskiego Kościoła Ortodoksyjnego":

"Do Jego Świątobliwości Tawadrosa II

Papieża Aleksandrii

Patriarcha Stolicy Apostolskiej

Z braterską radością przesyłam Waszej Świątobliwości pozdrowienia z radosnej okazji intronizacji na papieża Aleksandrii i patriarchę Stolicy Świętego Marka. Mojemu czcigodnemu bratu kardynałowi Kurtowi Kochowi, przewodniczącemu Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, powierzyłem zadanie przekazania Waszej Świątobliwości tych pozdrowień wraz z zapewnieniem o mojej bliskości w modlitwie, gdy obejmiecie wysoki urząd głównego pasterza Koptyjskiego Kościoła Prawosławnego. Niech Wszechmogący obdarzy Waszą Świątobliwość obfitymi darami duchowymi, które umocnią Was w nowej posłudze, gdy będziecie prowadzić duchownych i świeckich drogami świętości, dla dobra Waszego ludu oraz pokoju i harmonii całego społeczeństwa.

Moje myśli kierują się w tym momencie ku waszemu czcigodnemu poprzednikowi, Jego Świątobliwości Papieżowi Shenoudzie III, którego długa i oddana służba Panu będzie z pewnością nadal inspirować was i wszystkich wiernych... Wasza Świątobliwość, modlę się, aby Duch Święty wspierał was w waszej posłudze, aby powierzona waszej pieczy trzoda doświadczyła nauczania Dobrego Pasterza... Świadomy wielkich wyzwań, jakie towarzyszą duchowej i pasterskiej posłudze, którą Wasza Świątobliwość ma wkrótce podjąć, zapewniam was o moich modlitwach i osobistych dobrych życzeniach. Z braterskim szacunkiem i uczuciem proszę o Boże błogosławieństwo dla Waszej Świątobliwości i wszystkich wiernych powierzonych Waszej opiece. Z Watykanu, 14 listopada 2012 r.

Benedykt PP. XVI"[1]

Wyznawcy sekt "prawosławnych" odrzucają papieską nieomylność i papieski prymat. Kościół katolicki zawsze uważał ich za schizmatyków i na drodze do wiecznego potępienia. A jednak, jak to robił przez lata, Benedykt XVI nie szczędzi pochwał schizmatyckim przywódcom "prawosławnym".

Benedykt XVI w tym liście wielokrotnie naucza herezji formalnej. Naucza herezji formalnej stwierdzając, że schizmatycy mogą podążać "ścieżkami świętości" bez wiary katolickiej i poza Kościołem. Konkretnie, Benedykt XVI mówi, że przyjmując tę rolę schizmatyk będzie "prowadził duchownych i świeckich drogami świętości"! Jest to dogmat, że ludzie nie mogą podobać się Bogu, być świętymi czy mieć odpuszczone grzechy bez wiary katolickiej lub poza Kościołem (Trydent; Bonifacy VIII, Unam Sanctam; itd.). Według apostaty Benedykta XVI, schizma jest równoznaczna ze świętością.

Benedykt XVI naucza również formalnej herezji poprzez wielokrotne odnoszenie się do schizmatyckiego przywódcy jako "papieża" i prawdziwego jurysdykcyjnego przywódcy prawdziwego Kościoła na jego terenie. Według apostaty Benedykta XVI, schizmatyk legalnie zajmuje "stolicę św. Marka". Ta herezja została potępiona m.in. w encyklice Leona XIII Satis Cognitum, która uczy, że wszyscy tacy biskupi są poza Kościołem i w konsekwencji nie mogą w nim rządzić. Podobnie jak czyni to z innymi schizmatykami, również Benedykt XVI nazywa tego schizmatyckiego przywódcę "Świętością".

Benedykt XVI naucza również formalnej herezji stwierdzając, że zmarły schizmatycki przywódca, "papież Shenouda", był oddany Panu, miał powierzoną mu trzodę wiernych i że jego życie nadal ich inspiruje. Jest to jawne zaprzeczenie dogmatu, że poza Kościołem katolickim nie ma zbawienia (extra ecclesiam nulla salus). Benedykt XVI stwierdza również, że niedawno zmarły przywódca schizmatyków jest "czcigodny".

Wśród innych bluźnierstw Benedykta XVI jest stwierdzenie, że sprawowanie prominentnej roli w schizmatyckim kościele jest "wysokim urzędem". Oświadcza również, że nowy urząd kierownictwa schizmatyków jest "posługą duszpasterską". Modli się, aby Duch Święty (Duch Prawdy) "podtrzymywał" schizmatyckiego przywódcę w jego urzędzie promowania schizmy! Ogłasza również, że wyznawcy schizmy ("prawosławni") są "wiernymi" Kościoła Bożego. Jak zwykle, Benedykt XVI wspomina również o swoim "szacunku" dla schizmatyckiego przywódcy. Benedykt XVI następnie oświadcza, że dusze zostały "powierzone" przez Boga do podążania (i bycia duchowo kierowanym przez) tego nowo zainstalowanego schizmatyckiego przywódcę. Benedykt XVI jest niczym więcej niż kompletnym schizmatyckim antypapieżem udającym katolickiego papieża.

Przemówienie Benedykta XVI z 25 stycznia 2013 roku do "prawosławnych" i "katolickich" członków Wspólnej Międzynarodowej Komisji Dialogu Teologicznego pomiędzy "Kościołem Katolickim a Wschodnimi Kościołami Prawosławnymi":

"Wasze Eminencje,

Wasze Ekscelencje,

Drodzy Bracia w Chrystusie,

Z radością w Panu witam was, członków Wspólnej Międzynarodowej Komisji ds. Dialogu Teologicznego między Kościołem katolickim a Wschodnimi Kościołami Prawosławnymi. Za waszym pośrednictwem przekazuję braterskie pozdrowienia zwierzchnikom wszystkich wschodnich Kościołów prawosławnych... Przede wszystkim chciałbym z uznaniem przywołać pamięć o Jego Świątobliwości Szenundzie III, papieżu Aleksandrii i patriarsze Stolicy św. Marka, który zmarł niedawno. Z wdzięcznością wspominam również Jego Świątobliwość Abunę Paulosa, Patriarchę Etiopskiego Kościoła Prawosławnego Tewahedo, który w ubiegłym roku gościł w Addis Abebie, w Etiopii, na dziewiątym spotkaniu Wspólnej Międzynarodowej Komisji Dialogu Teologicznego. Zasmuciła mnie również wiadomość o śmierci wielebnego Mikhaela Al-Jamila... Łączę się z wami w modlitwie o wieczny odpoczynek tych oddanych sług Pana... Niech przykład i wstawiennictwo niezliczonych męczenników i świętych, którzy na przestrzeni wieków dawali odważne świadectwo o Chrystusie we wszystkich naszych Kościołach, podtrzymuje i umacnia nas wszystkich...".[2]

Tutaj Benedykt XVI ponownie zaprzecza extra ecclesiam nulla salus, nauczając, że notoryczni heretycy i schizmatycy mogą mieć wieczny odpoczynek. Benedykt XVI ogłasza również, że "święci prawosławni" przywódcy schizmatyków są jurysdykcyjnymi przywódcami prawdziwego Kościoła, gdziekolwiek na świecie założyli oni schizmatyckie kościoły. Mówi również, że zmarli przywódcy schizmatyckich kościołów byli "oddanymi sługami Pana". Następnie oświadcza, że kościoły schizmatyckie mają "niezliczonych męczenników i świętych" i że oni "podtrzymują i wzmacniają nas wszystkich". Cóż za heretyk!

Telegram Benedykta XVI z 6 grudnia 2012 roku na wieść o śmierci greckiego-"prawosławnego" Ignacego IV Hazima "patriarchy Antiochii i całego Wschodu". Telegram został wysłany do "prawosławnego" JE Metropolity Spyridona z Heliopolis:

"Wasza Eminencjo, właśnie dowiedziałem się ze smutkiem, że Pan powołał do siebie JE Ignacego IV Hazima, grecko-prawosławnego Patriarchę Antiochii i Całego Wschodu. Składam Panu, Świętemu Synodowi i wszystkim członkom Kościoła moje najgłębsze kondolencje i zapewniam o moim zjednoczeniu w modlitwie z tymi, którzy opłakują swojego ojca i duszpasterza. W ciągu swego długiego życia w służbie Ewangelii zmarły Patriarcha dał świetlane świadectwo wiary i miłości, pracując z oddaniem dla duchowego podniesienia powierzonej mu trzody i dla wielkiej sprawy pojednania i pokoju między ludźmi... Zapewniam o moich modlitwach za cierpiących wiernych waszego Kościoła i za pokój w regionie, i potwierdzając cały mój udział, błagam was, wasza eminencjo, o przyjęcie wyrazów moich najszczerszych życzeń w Chrystusie. Z Watykanu, 6 grudnia 2012 r.

Benedykt PP. XVI"[3]

Benedykt XVI nazywa też schizmatyckiego przywódcę "Waszą Eminencją". Historycznie, tytuł "Wasza Eminencja" był tytułem honorowym nadawanym kardynałom Kościoła katolickiego. Benedykt XVI ponownie naucza formalnej herezji poprzez zaprzeczenie extra ecclesiam nulla salus: naucza, że niekatolicki przywódca zmarł i odszedł do Pana. Następnie oświadcza, że niedawno zmarły schizmatyk był przywódcą prawdziwego Kościoła w Antiochii "i na całym Wschodzie"!

Benedykt XVI zapewnia następnie, że ten schizmatycki przywódca został należycie wyświęcony przez Boga na "duchowego ojca i pastora" ludzi, mimo że był schizmatykiem! Bycie "pastorem" w prawdziwym Kościele oznacza sprawowanie urzędu jurysdykcyjnego. To dowodzi, po raz kolejny, że Benedykt XVI wierzy, że schizmatyk ma władzę jurysdykcyjną nad prawdziwym Kościołem Jezusa Chrystusa.

Następnie popełnia formalną herezję stwierdzając, że ten odrzucający papiestwo heretyk i schizmatyk był "świetlanym świadkiem wiary", który duchowo podnosił trzodę.

Benedykt XVI okalecza również Ewangelię stwierdzając, że schizmatyk prowadził "długie życie w służbie Ewangelii", mimo że schizmatyk zaprzeczał Ewangelii (np. Mt 16,18-19). Benedykt zamyka swój heretycki telegram po raz kolejny deklarując, że "prawosławni" są wiernymi prawdziwego Kościoła.

Orędzie Benedykta XVI z 14 listopada 2012 do "prawosławnego arcybiskupa" Konstantynopola:

"Do Jego Świątobliwości
Batolomasiosa I
Arcybiskupa Konstantynopola
Patriarcha Ekumeniczny

Ożywiony uczuciami głębokiej radości i braterskiej bliskości, chciałbym dziś uczynić swoim pragnieniem to, które św. Paweł wyraził chrześcijańskiej wspólnocie w Efezie, aby przedstawić je Waszej Świątobliwości, członkom Świętego Synodu, duchowieństwu i wszystkim wiernym zebranym w tym dniu świątecznym, aby uczcić wielką uroczystość św. Andrzeja. Za przykładem Apostoła, jako wasz brat w wierze, ja również "zginam kolana przed Ojcem" (Ef 3, 14), aby prosić Go o to, byście zostali "umocnieni mocą przez Jego Ducha" (w. 16) i "poznali miłość Chrystusa, która przewyższa wiedzę" (w. 19). Wymiana delegacji między Kościołem rzymskim a Kościołem konstantynopolitańskim, która odbywa się co roku z okazji odpowiednich świąt patronalnych św. Andrzeja i Pawła w Rzymie, jest namacalnym świadectwem łączącej nas więzi braterskiej bliskości…

Wasza Świątobliwość, pragnę w tej chwili ponowić wobec Was wyrazy mojej głębokiej wdzięczności za słowa, które wypowiedzieliście na zakończenie uroczystości z okazji 50. rocznicy rozpoczęcia Roku Wiary, która odbyła się w Rzymie w październiku. Poprzez te słowa potrafiłeś zinterpretować uczucia wszystkich obecnych. Zachowuję żywe wspomnienia z waszej wizyty w Rzymie z tej okazji, podczas której mieliśmy okazję odnowić nasze więzy szczerej i prawdziwej przyjaźni.

Ta szczera przyjaźń, która zrodziła się między nami - z wielką wspólną wizją odpowiedzialności, do której jesteśmy powołani jako chrześcijanie i jako pasterze trzody, którą Bóg nam powierzył - jest powodem wielkiej nadziei na rozwój coraz ściślejszej współpracy w pilnym zadaniu, jakim jest nadanie świeżego wigoru naszemu świadectwu o przesłaniu Ewangelii w dzisiejszym świecie. Ponadto serdecznie dziękuję Waszej Świątobliwości i Świętemu Synodowi Patriarchatu Ekumenicznego za wysłanie bratniej delegacji, która weźmie udział w Zwyczajnym Zgromadzeniu Ogólnym Synodu Biskupów na temat: "Nowa ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej". Od dawna w pełni zgadzamy się z Waszą Świątobliwością co do najpilniejszego dziś wyzwania: jak zanieść głoszenie miłosiernej miłości Boga ludziom naszych czasów... Wasza Świątobliwość w Boskiej Liturgii, którą odprawił dziś ku czci św. Andrzeja, Patrona Patriarchatu Ekumenicznego, modlił się "o pokój na całym świecie, o pomyślność świętych Kościołów Bożych i o zjednoczenie wszystkich". Łączę się w tej modlitwie ze wszystkimi braćmi i siostrami katolikami... Z tymi uczuciami szczerej sympatii w Chrystusie Panu odnawiam moje gorące życzenia i wymieniam z Waszą Świątobliwością Braterski uścisk. Z Watykanu, 23 listopada 2012 r.

Benedykt PP. XVI"[4]

Benedykt XVI ogłasza schizmatyckiego niekatolickiego przywódcę "arcybiskupem", co jest tytułem jurysdykcyjnym nadawanym tylko katolickim biskupom przez papieży. Benedykt XVI ponownie naucza formalnej herezji stwierdzając, że dusze zostały "powierzone" schizmatyckiemu przywódcy przez Bożą opatrzność. Jest herezją nauczanie, że Bóg powierza trzodę schizmatyckiemu i heretyckiemu przywódcy, który jest poza Kościołem.

Benedykt XVI sam jest schizmatyckim przywódcą. Dlatego, gdy myśli o innym schizmatyckim przywódcy, napełnia go to "głęboką radością i braterską bliskością". Benedykt XVI stwierdza, że "prawosławny" lider schizmatyków to "Świętość". Benedykt XVI jest również "zjednoczony" ze schizmatykiem i pozostaje jego "bratem w wierze". Zwróć uwagę na to, jak Benedykt XVI tryska radością, gdy wspomina wizytę schizmatyckiego przywódcy w Rzymie. Mówi też, że schizmatycki przywódca jest "pastorem" prawdziwego Kościoła. To jest formalna herezja. Benedykt XVI kończy, łącząc swoją modlitwę z modlitwą schizmatyckiego przywódcy.

Jak wielu z was wie, heretyckie promowanie schizmy i schizmatyckich przywódców przez Benedykta XVI i sektę Vaticanum II ma miejsce od dłuższego czasu. Ostatni antypapieże wykazywali ten rodzaj herezji przez dekady. Dlatego jest to żart, kiedy ignoranci i mający złą wolę "katolicy" mówią: "Czy jesteś w jedności z Rzymem/Kościołem Katolickim?"... jak gdyby nie bycie w jedności z Rzymem czy papiestwem coś znaczyło dla Benedykta XVI. Te ostatnie przykłady promowania schizmy przez Benedykta XVI wyraźnie pokazują, po raz kolejny, że nie bycie w jedności z "katolickim papieżem" lub "Kościołem katolickim" nie znaczy absolutnie nic dla schizmatyka Benedykta XVI.

Dlatego następnym razem, gdy ktoś fałszywie oskarży cię o brak jedności z Kościołem katolickim (tylko dlatego, że prawidłowo odrzucasz Benedykta XVI jako niegodziwego niekatolickiego antypapieża), rzuć mu w twarz kopię najnowszej promocji schizmy Benedykta XVI. Benedykt XVI nieustannie kpi z bycia w jedności z papiestwem i Kościołem katolickim. Prawie powszechna zła wola, która istnieje wśród ludzkości jest powodem, że większość "katolików" nie zdaje sobie z tego sprawy. Ci, którzy nadal bronią Benedykta XVI jako katolickiego papieża, po tym jak zobaczyli dowody, które dowodzą, że jest on heretykiem i antypapieżem, znajdą się w piekle na całą wieczność.

Przeczytaj więcej o ostatnich herezjach Benedykta XVI

Przypisy:

[1] L’ Osservatore Romano, November 21, 2012, p. 6

[2] L’ Osservatore Romano, January 30, 2013, p. 5.

[3] L’ Osservatore Romano, December 12, 2012, p. 4.

[4] L’ Osservatore Romano, December 5, 2012, p. 7.