Niemowlęta nie mogą być zbawione bez Chrztu

Cytowane już nauczanie Kościoła katolickiego pokazuje, że nikt nie może być zbawiony bez Sakramentu Chrztu. Oczywiście, oznacza to, że dzieci i niemowlęta również nie mogą dostać się do Nieba bez Chrztu, ponieważ są poczęte w stanie grzechu pierworodnego, którego nie można zmazać bez Sakramentu Chrztu. Jednak dzisiaj wielu ludzi zaprzecza tej prawdzie Kościoła katolickiego. Patrzą oni na straszliwą tragedię aborcji - miliony zabitych dzieci - i dochodzą do wniosku, że te dzieci muszą zmierzać do Nieba. Ale taki wniosek jest heretycki. Najgorszą częścią aborcji jest fakt, że dzieci te nie mają wstępu do Nieba, a nie że nie mogą żyć w tym pogańskim świecie. Szatan rozkoszuje się aborcją, ponieważ wie, że dusze te nigdy nie mogą dostać się do Nieba bez Sakramentu Chrztu. Gdyby abortowane dzieci udawałyby prosto do Nieba, bez Sakramentu Chrztu, jak wielu dziś uważa, wówczas Szatan nie byłby za aborcją.

Kościół naucza, że abortowane (czy poronione) dzieci i niemowlęta, które umierają bez chrztu, natychmiast zstępują do Piekła, ale nie cierpią one przez ogień piekielny. Idą do miejsca w piekle zwanego otchłanią dzieci (Limbo). Najbardziej szczegółowa definicja Kościoła dowodząca, że nie jest możliwe aby niemowlę mogło być zbawione bez Sakramentu Chrztu, pochodzi od papieża Eugeniusza IV.

Papież Eugeniusz IV, Sobór Florencki, Sesja 11, 4 lutego 1442, ex cathedra: „Co do dzieci, ze względu na możliwe częste niebezpieczeństwo śmierci, gdy nie można im pomóc innym lekarstwem, jak tylko przez sakrament chrztu, przez który wybawiane są od władzy diabła [grzechu pierworodnego] i adoptowane na synów Bożych, [Kościół] przypomina, że chrztu świętego nie można odwlekać przez czterdzieści lub osiemdziesiąt dni, bądź przez jakiś inny praktykowany czas …”[1]

Papież Eugeniusz IV określił tutaj z Katedry Piotra, że nie ma innego lekarstwa, które pozwoliłoby niemowlętom wyrwać się spod władzy diabła (tj. grzechu pierworodnego), poza Sakramentem Chrztu. Oznacza to, że każdy, kto uporczywie naucza, że niemowlęta mogą zostać zbawione bez otrzymania Sakramentu Chrztu, jest heretykiem, ponieważ naucza, że istnieje inne lekarstwo na grzech pierworodny u dzieci, inne niż Sakrament Chrztu.

Papież Marcin V, Sobór w Konstancji, Sesja 15, 6 lipca 1415 - Potępiając tezy Jana Wiclefa - Twierdzenie 6: „Twierdzący, że dzieci ludzi wierzących zmarłe bez sakramentalnego chrztu nie mogą być zbawione, są tępi i zarozumiali.”[2] - Potępione

To jest fascynujące twierdzenie z Soboru w Konstancji. Niestety, to twierdzenie nie znajduje się w Denzinger, który zawiera tylko niektóre dekrety soborowe, ale znajduje się w pełnym zbiorze Soboru w Konstancji. Arcy-heretyk Jan Wiclef twierdził, że ci (tacy jak my), którzy uczą, że niemowlęta, które umierają bez wody (tj., sakramentalnej), nie mogą być zbawione, są głupi. Za te twierdzenie, pośród wielu innych, został on wyklęty. A oto, co Sobór w Konstancji miał do powiedzenia na temat wyklętego twierdzenia Jana Wiclefa, takiego jak punkt #6 powyżej.

Papież Marcin V, Sobór w Konstancji, Sesja 15, 6 lipca 1415: „Prześwięty synod generalny w Konstancji, reprezentujący Kościół katolicki, prawomocnie zgromadzony w Duchu Świętym dla wykorzenienia schizmy, błędu i herezji, nakazał doktorom i magistrom uniwersytetu w Oxfordzie zbadać księgi i teksty potępionej pamięci Jana Wiclefa … Dlatego w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa święty synod obecnym dekretem wieczystym odrzuca i potępia wszystkie powyższe tezy, zabraniając pod groźbą anatemy każdemu katolikowi w przyszłości nauczać, wykładać jako prawdę, przedstawiać lub podtrzymywać te twierdzenia lub którekolwiek z nich.”[3]

Więc ci, którzy krytykują katolików za potwierdzanie dogmatu, że żadne dziecko nie może być zbawione bez Sakramentu Chrztu, tak naprawdę wysuwają potępioną herezję Jana Wiclefa. Oto kilka innych dogmatycznych definicji w tej materii.

Papież św. Zozym, Sobór w Kartaginie, o Grzechu Pierworodnym i Łasce, 417 A.D.: „Zdecydowano również, że jeśli ktoś powie, że z tego powodu Pan to powiedział: 'W domu Ojca mego jest mieszkań wiele' [Ewangelia Jan 14:2]: aby można było to rozumieć, że w królestwie niebieskim będzie jakieś miejsce pomiędzy lub jakieś miejsce gdzieś, gdzie mieszkają błogosławione niemowlęta, które odeszły z tego życia bez chrztu, bez którego nie mogą wejść do królestwa niebieskiego, które jest życiem wiecznym, niech będzie wyklęty.”[4]

Papież Paweł III, Sobór Trydencki, o Grzechu Pierworodnym, Sesja V, ex cathedra: „Jeżeli ktoś przeczy, że należy chrzcić dzieci zaraz po urodzeniu, nawet gdyby pochodziły od rodziców ochrzczonych, albo mówi, że wprawdzie udziela się im chrztu na odpuszczenie grzechów, ale nie zaciągają one z Adama niczego z grzechu pierworodnego, co należałoby zmyć w kąpieli odrodzenia, aby dostąpić życia wiecznego, a w konsekwencji rozumie się, że forma ich chrztu na odpuszczenie grzechów nie jest prawdziwa, ale fałszywa - niech będzie wyklęty.”[5]

Oznacza to, że każdy, kto twierdzi, że niemowlęta nie potrzebują „kąpieli odrodzenia” (chrztu wodnego), aby osiągnąć życie wieczne, naucza herezji.

Przypisy:

[1] Denzinger 712; Decrees of the Ecumenical Councils, Vol. 1, p. 576.

[2] Decrees of the Ecumenical Councils, Vol. 1, p. 422.

[3] Decrees of the Ecumenical Councils, Vol. 1, pp. 421-422.

[4] Denzinger 102, authentic addition to Can. 2.

[5] Denzinger 791.