^
^
Najnowsze filmy i artykuły | “Prawosławie” zdemaskowane | Dlaczego Piekło musi być wieczne? | Antychryst rozpoznany! | Co fałszywi chrześcijanie mylą w liście do Efezjan | Dlaczego tak wielu nie może uwierzyć | “Magicy” potwierdzają o istnieniu świata duchowego | Niesamowite dowody na istnienie Boga | Wiadomości |
Posoborowy Kościół „katolicki” zdemaskowany | Kroki do nawrócenia | Poza Kościołem nie ma zbawienia | Forum dyskusyjne | Różaniec święty | Ojciec Pio | Tradycyjne katolickie zagadnienia i grupy | Wspomóż ocalić dusze: darowizna |
Nowy ryt konsekracji biskupiej
Konsekracja św. Augustyna zgodnie z tradycyjnym obrzędem konsekracji
Paweł VI zmienił także ryt konsekracji biskupiej. Jest to bardzo ważne, ponieważ grupy takie jak Bractwo Św. Piotra czy Instytut Chrystusa Króla (grupy indultowe, które oferują tradycyjną Mszę po łacinie) wyświęcają swoich ludzi w tradycyjnym rycie święceń, ale ich święcenia dokonują „biskupi”, konsekrowani w nowym rycie.
Co więcej, ten temat jest ważny, ponieważ Benedykt XVI, człowiek, który niedawno uważany był za biskupa Rzymu, został również uświęcony w tym nowym rycie konsekracji biskupiej dnia 28 maja 1977 roku.[1] Jeśli nie jest on ważnie konsekrowanym biskupem, to nie mógł być on biskupem Rzymu.
Papież Pius XII w Sacramentum ordinis, w dniu 30 listopada 1947 roku, zadeklarował, jaka jest niezbędna forma dla konsekracji biskupiej:
TRADYCYJNA FORMA KONSEKRACJI BISKUPIEJ
Po łacinie
Po polsku
Comple in sacerdote tuo ministerii tui summam, et ornamentis totius glorificationis instructum coelestis unguenti rore sanctifica.
Obdarz twego kapłana pełnią najwyższego urzędu a ozdobiwszy go pięknością wszelkiej chwały uświęć go rosą niebieskiego namaszczenia.[3]
Ze swoją wzmianką „pełnią najwyższego urzędu … pięknością wszelkiej chwały”, ta tradycyjna forma jednoznacznie oznacza władzę biskupią, która jest „pełnią kapłaństwa”. Nowa forma Pawła VI w rycie z 1968 roku jest podana poniżej. Te dwie formy mają tylko jedną cechę wspólną, jedno słowo „et”, co oznacza „i”.
NOWA FORMA PAWŁA VI KONSEKRACJI BISKUPIEJ
„Teraz, Boże, wylej na tego wybranego pochodzącą od Ciebie moc, Ducha Świętego, który włada i kieruje, którego dałeś Twojemu umiłowanemu Synowi, Jezusowi Chrystusowi, On zaś dał Go świętym Apostołom, aby w różnych miejscach ustanowili Kościół, jako Twoją świątynię, na nieustanną cześć i chwałę Twojego imienia.”[4]
Ta nowa forma nie oznacza w sposób jednoznaczny władzy episkopatu. Zwrot „Ducha Świętego, który włada i kieruje” jest używany do odniesienia się do wielu rzeczy w Piśmie Świętym lub tradycji, ale nie oznacza jednoznacznie władzy episkopatu. Dlatego nowa forma ma poważnie wątpliwą ważność.
Oprócz niszczycielskiej zmiany niezbędnej formy, usunięto wiele innych rzeczy. W rzeczywistości nie można znaleźć ani jednego jednoznacznego stwierdzenia o zamierzonym sakramentalnym skutku konsekracji biskupiej. W tradycyjnym rycie konsekracji konsekrator instruuje biskupa elekta w następujący sposób:
Zostało to usunięte.
Zostało to usunięte.
Zostało to usunięte. Usunięcie tego wymogu wyklęcia herezji jest znaczące, ponieważ jest to rzeczywiście jedna z funkcji biskupa.
W tradycyjnym rycie, po modlitwie konsekracyjnej, funkcje biskupa zostały ponownie określane w tych słowach:
Całą tę modlitwę usunięto w nowym rycie.
Wniosek: Nowy ryt konsekracji biskupiej Pawła VI ma radykalnie odmienną formę od tej, którą Pius XII zadeklarował jako konieczną dla ważności. Nowa forma nie oznacza jednoznacznie władzy biskupstwa. Nie wolno uważać nowego rytu konsekracji biskupiej za ważny, albowiem wątpliwa materia lub forma jest uważana za nieważną.
Wszystkich „kapłanów” wyświęconych przez „biskupów” konsekrowanych w tym nowym rycie, nawet jeśli używano tradycyjnego rytu święceń kapłańskich - jak to jest w przypadku większości kapłanów w Bractwie św. Piotra, kapłanów w Instytucie Chrystusa Króla itp. - nie wolno uważać za ważnych kapłanów. Należy unikać ich „mszy”.
Przypisy:
[1] Biography of Benedict XVI, Vatican website: www.vatican.va
[2] Denzinger, The Sources of Catholic Dogma, B. Herder Book. Co., Thirtieth Edition, 1957, no. 2301.
[3] Mszał Rzymski, Wydawnictwo Pallottinum, Poznań, 1963, Reprint 2012, str. 1387
[4] The Rites of the Catholic Church, Collegeville, MN: The Liturgical Press, 1991, Vol. 2, p. 73.
https://liturgiaecclesiae.pl.tl/%26%23346%3Bwi%26%23281%3Bcenia-biskupie.htm