^
| Najnowsze filmy i artykuły | “Prawosławie” zdemaskowane | Dlaczego Piekło musi być wieczne? | Antychryst rozpoznany! | Co fałszywi chrześcijanie mylą w liście do Efezjan | Dlaczego tak wielu nie może uwierzyć | “Magicy” potwierdzają o istnieniu świata duchowego | Niesamowite dowody na istnienie Boga | Wiadomości |
| Posoborowy Kościół „katolicki” zdemaskowany | Kroki do nawrócenia | Poza Kościołem nie ma zbawienia | Forum dyskusyjne | Różaniec święty | Ojciec Pio | Tradycyjne katolickie zagadnienia i grupy | Wspomóż ocalić dusze: darowizna |  |
Odpowiedzi na najbardziej powszechne obiekcje wobec sedewakantyzmu
Jest wiele obiekcji sformułowanych wobec stanowiska sedewakantystycznego przedstawionego w naszej książce, zgodnie z którym Tron św. Piotra (Urząd; Katedra św. Piotra) jest wolny, ponieważ „papieże” od czasu II Soboru Watykańskiego nie są prawdziwymi papieżami, a niekatolickimi antypapieżami. Odpowiemy teraz na główne zarzuty wobec naszej postawy.
Obiekcja 1: Chrystus powiedział, że bramy piekielne nie mogą zwyciężyć Kościoła (Mt 16). Chrystus powiedział, że będzie z Kościołem aż do skończenia świata (Mt 28). Jeśli Tron Piotrowy jest wolny, obietnice nie są wypełnione.
Odpowiedź: Nie, gdyż niezniszczalność (obietnica, że Chrystus zawsze będzie ze Swoim Kościołem i że bramy piekielne go nie przemogą) oznacza, że aż do skończenia świata Kościół będzie zasadniczo tym, czym jest. Niezniszczalność Kościoła wymaga, aby przynajmniej pozostała garstka Kościoła istniała aż do końca świata, oraz aby prawdziwy papież nigdy nie nauczał błędu w sposób autorytatywny (ex cathedra). Nie wyklucza to antypapieży podszywających się pod papieży (jak to mieliśmy wielokrotnie w przeszłości, nawet w Rzymie) czy fałszywej sekty, która zredukuje wiernych prawdziwego Kościoła katolickiego do pozostałej garstki w dniach ostatecznych. To jest dokładnie to co jest przepowiedziane, że nastąpi w dniach ostatecznych i co już się wydarzyło podczas kryzysu ariańskiego.
Obiekcja 2: Jaki jest wasz autorytet w dokonywaniu tych osądów? Używanie w ten sposób dogmatycznych stwierdzeń jest na granicy własnej, prywatnej interpretacji.
Odpowiedź: Autorytet jaki katolik posiada aby ustalić, że heretycy nie są członkami Kościoła, jest katolickim dogmatem, który uczy nas, że ci, którzy odstępują od wiary, są uważani za obcych Kościołowi.
Obiekcja 3: Nie można prywatnie oceniać jako heretyka, bez procesu oraz wyroku.
Odpowiedź: Wyrok, który następuje po automatycznej ekskomunice, jest jedynie prawnym uznaniem czegoś, co już istnieje. Gdyby to nie było prawdą, automatyczna ekskomunika byłaby bez znaczenia.
Obiekcja 4: A co z herezją materialną? Czy papieże II Soboru Watykańskiego nie mogą być jedynie materialnymi heretykami?
Odpowiedź: Bycie „materialnie” heretykiem, to znaczy błądzić w dobrej wierze(bez uporczywości, będąc gotowym w każdej chwili opuścić błędną opinie, po otrzymaniu wyjaśnienia) w kwestii dogmatycznej. Antypapieże II Soboru Watykańskiego bez wątpienia są prawdziwymi heretykami. Nie mogą oni być tylko materialnymi heretykami (katolikami błądzącymi w dobrej wierze) z kilku powodów; najważniejsze powody to: 1) nie wierzą oni w podstawowe tajemnice wiary; 2) odrzucają oczywiste dogmaty, których są w pełni świadomi.
Obiekcja 5: Kościół nie może istnieć bez papieża, a przynajmniej nie może istnieć przez 40 lat bez papieża, jak mówią sedewakantyści …
Odpowiedź: Kościół istniał latami bez papieża, i dzieje się tak za każdym razem, kiedy papież umiera. Doświadczył on papieskiego interregnum (tj. okresu bez papieża) ponad 200 razy w swojej historii. Najdłuższe papieskie interregnum (przed apostazją II Soboru Watykańskiego) miało miejsce pomiędzy papieżem św. Marcelinem (296-304) a papieżem św. Marcelim (308-309). Trwało ono ponad trzy i pół roku[2]
Obiekcja 6: Definicje I Soboru Watykańskie o wieczności urzędu papieskiego przeczą twierdzeniu sedewakantystów.
Odpowiedź: Dogmaty I Soboru Watykańskiego nie są w sprzeczności z wakatem na papieskim urzędzie; W rzeczywistości jedynie ci, którzy odrzucają antypapieży II Soboru Watykańskiego mogą konsekwentnie akceptować te papieski dogmaty, ponieważ Benedykt XVI całkowicie im zaprzeczył.
Obiekcja 7: Nikt nie może osądzać Stolicy Apostolskiej … dlatego papierze II Soboru Watykańskie są prawdziwymi papieżami.
Odpowiedź: Po pierwsze, ludzie muszą zrozumieć, co oznacza nauczanie „Nikt nie może osądzać Stolicy Apostolskiej”. Pochodzi to z wczesnego Kościoła w którym, gdy biskup był oskarżany o popełnienie przestępstwa, dochodziło do procesu, któremu przewodniczyli inni biskupi lub patriarcha o większym autorytecie. Ci biskupi byliby więc sędziami oskarżonego biskupa. Niemniej jednak, biskup Rzymu jako najwyższy biskup w Kościele, nie może być poddany jakiemukolwiek procesowi przez innych biskupów czy innych ludzi.
Obiekcja 8: Św. Robert Bellarmin powiedział, że nie można pozbawić papieża urzędu, ale można legalnie przeciwstawić się mu. Sedewakantyści osądzają, karzą i pozbawiają papieża z urzędu …
Odpowiedź: Wielu z tych, którzy wierzą w to, że Benedykt XVI był papieżem, ale odrzucają oficjalne działania jego „Kościoła”, takie jak II Sobór Watykański, próbują znaleźć uzasadnienie dla ich fałszywego stanowiska w tym fragmencie św. Roberta Bellarmina. Właściwie ten fragment jest jednym z najczęściej używanych, który atakuje nasze stanowisko. Niestety, fragment został całkowicie niewłaściwie zastosowany i wykrzywiony.
Obiekcja 9: Papież Liberiusz uległ ariańskim heretykom i ekskomunikował św. Atanazego, a jednak pozostał papieżem …
Odpowiedź: To nie prawda, że papież Liberiusz uległ arianom, podpisał jakąkolwiek ariańską formułę, czy nawet ekskomunikował św. Atanazego. Papież Liberiusz był zagorzałym obrońcą prawdy podczas kryzysu ariańskiego, ale jego powrót z wygnania wywołało wyobrażenie, że poszedł on na kompromis, gdy w rzeczywistości tego nie zrobił. Przytaczamy papieża Piusa IX.
Obiekcja 10: Papież Pius XII ogłosił w Vacantis Apostolicae Sedis, że kardynał, bez względu na ekskomunikę, którą jest obciążony, może zostać wybrany na papieża.
Odpowiedź: Jak już wykazaliśmy, jest to dogmat, że 1) heretycy nie są członkami Kościoła; i 2) że papież jest głową Kościoła. Jest zatem dogmatycznym faktem, że heretyk nie może być głową Kościoła, ponieważ nie jest jego członkiem.
Obiekcja 11: Jakie ma znaczenie to, czy Franciszek jest papieżem czy nie? Problem mnie nie dotyczy.
Odpowiedź: Jeśli to, czy Franciszek jest papieżem czy nie, nie ma znaczenia, to niekatolicyzm sekty Watykan II nie ma znaczenia, nowa Msza nie ma znaczenia, itd. Nie można oddzielić jednego od drugiego. Nie możesz oddzielić papieża od Kościoła. Ponadto, utrzymywanie, że Franciszek jest papieżem, to twierdzenie, że bramy piekielne zwyciężyły go.
Obiekcja 12: Jak to możliwe aby cały Kościół i wszyscy kardynałowie mogli uznać antypapieża, jak w przypadku jak Jana XXIII (1958-1963)?
Odpowiedź: Papież Paweł IV ogłosił, że katolicy nie mogą zaakceptować takiego heretyckiego pretendenta, nawet jeśli posłuszeństwo zostałoby mu wykazane przez „wszystkich” - wskazując, przez takie stwierdzenie, że wykazywanie posłuszeństwa antypapieżowi przez wszystkich jest rzeczą możliwą.
Obiekcja 13: Jan XXII był heretykiem, którego kardynał Orsini potępił nawet jako heretyka, a jednak pozostał papieżem.
Odpowiedź: Jan XXII nie był heretykiem, a jego pontyfikat nie jest żadnym dowodem na to, że heretycy mogą być papieżami.
Obiekcja 14: Papież Honoriusz po swojej śmierci został potępiony za herezję przez sobór powszechny, a jednak Kościół nie uważa, że przestał on być papieżem, mimo że był on oskarżany o herezję za swego panowania.
Odpowiedź: Jak już widzieliśmy, jest dogmatycznym faktem, że heretyk nie może być papieżem, ponieważ Kościół nieomylnie uchwalił, że heretyk nie jest członkiem Kościoła katolickiego.
Obiekcja 15: Kościół i hierarchia zawsze będą widzialne. Jeśli kościół II Soboru Watykańskiego nie jest prawdziwym Kościołem, wówczas on sam jak i jego hierarchia nie są już widzialnymi.
Odpowiedź: 1) Ludzie błędnie rozumieją na czym polega widzialność Kościoła; 2) sekta Watykanu II nie może być widzialnym Kościołem Chrystusa; i 3) ta sekta nawet przeczy nauczaniu o widzialności Kościoła.
Obiekcja 16: Papieże II Soboru Watykańskiego nie nauczali żadenj jawnej herezji, ponieważ ich wypowiedzi są niejednoznaczne i wymagają komentarza.
Odpowiedź: Wysuwający tę obiekcję, Chris Ferrara, jak zwykle całkowicie się myli. Po pierwsze, jest wiele przykładów jawnych herezji od posoborowych antypapieży, które nie wymagają wyjaśnienia czy komentarza. Po drugie, jak zobaczymy, autorytet papieski uczy nas, że niektóre herezje wymagają wyjaśnienia, głębokiego studiowania i analizy, aby je odkryć i potępić.
Obiekcja 17: Kodeksy Prawa Kanonicznego z 1917 i 1983 roku, nauczają, że do utraty urzędu na wskutek herezji wymagana jest deklaracja.
Odpowiedź: To jest po prostu nieprawda. Heretycki i nieważny Kodeks z 1983 roku antypapieża Jana Pawła II stwierdza, że taka deklaracja jest konieczna w kanonie 194 § 2. Ale Kodeks z 1917 roku tak nie stwierdza. W Kodeksie z 1917 roku, równoległym kanonem do kanonu 194 jest kanon 188. Kanon 188 Kodeksu z 1917 roku nie zawiera tej klauzuli, ale po prostu deklaruje, że duchowny, który „publicznie odstępuje od katolickiej wiary” (188 § 4), traci tym samym swój urząd „bez jakiekolwiek deklaracji”.
Obiekcja 18: Sobór w Konstancji potępił pogląd, że heretyk przestałby być papieżem.
Odpowiedź: Nie, Sobór w Konstancji w ogóle nie potępił poglądu, że heretyk przestałby być papieżem. Jest to poważne niezrozumienie tego twierdzenia. Jak to wyraźnie widać powyżej, sobór potępił coś znacznie odmiennego. Potępił on twierdzenie, że zły człowiek przestałby być głową Kościoła, ponieważ nie jest jego członkiem. Twierdzenie heretyckiego Husa słusznie potwierdza, że ten, kto nie jest członkiem Kościoła, nie może być głową Kościoła, ale popada w błąd, stwierdzając, że papież przestaje być członkiem, gdy jest „zły”.
Obiekcja 19: Wspólna deklaracja z luteranami nie jest jawną herezją, ponieważ Jan Paweł II i Benedykt XVI nie podpisali jej.
Odpowiedź: Wspólna deklaracja z luteranami sama w sobie dowodzi, że „papieże” II Soboru Watykańskiego to niekatoliccy antypapieże. Fakt, że Jan Paweł II i Benedykt XVI nie napisali czy ani podpisali dokumentu, jest zupełnie nieistotny. Obaj wielokrotnie aprobowali ją publicznie i zgadzali się z nią.
Omówiliśmy szczegółowo główne zastrzeżenia do postawy sedewakantystycznej. Widzimy, że nie ma niczego w nauczaniu Kościoła katolickiego co mogłoby spowodować odrzucenie faktu, że sekta Watykanu II nie jest Kościołem katolickim, i że ludzie, którzy kierują tą sektą (posoborowi „papieże”) w ogóle nie są papieżami, ale niekatolickimi antypapieżami. Wręcz przeciwnie, istnieją niezaprzeczalne dowody na prawdziwość tego stanowiska i konieczność jego akceptacji.
Przypisy: